Drzewica – polski herb szlachecki, występujący głównie w ziemi krakowskiej i sandomierskiej.
Opis herbu
Herb Drzewica przedstawia się w polu błękitnym, na którym znajduje się złoty półksiężyc. Nad i pod półksiężycem umieszczone są po jednej złotej gwieździe. W klejnocie widnieje pięć piór strusich.
Najwcześniejsze wzmianki
Herb Drzewica ma swoje korzenie w średniowieczu, datowany jest na okres dynastii Piastów, z przypuszczalnym rokiem powstania między 1248 a 1296. Najstarszy znany zapis dotyczący tego herbu pochodzi z 1396 roku. Herb jest związany z wieloma rodzinami szlacheckimi, w tym:
- Dziaduski
- Essen
- Feldman
- Gibroń
- Gostomski
- Hrehorowicz
- Kadłubowski
- Kieselewski
- Mikulski
- Paczkowski
- Protasiewicz
- Raczkowski
- Sokołowski
- Zajączkowski
Granowie to jedna z rodzin kaszubskich, od której mieli pochodzić Czapiewscy. Emilian Szeliga-Żernicki przypisał herb Drzewica tej rodzinie, podając także inny herb, własny Gran.
Przypisy
Brak przypisów w dostarczonym tekście.
Bibliografia
Brak informacji w dostarczonym tekście.
Linki zewnętrzne
Brak linków w dostarczonym tekście.
