Dolar amerykański
Dolar amerykański (symbol: $; międzynarodowy kod: USD) jest oficjalną walutą Stanów Zjednoczonych oraz kilku terytoriów i krajów, w tym Portoryko, Ekwadoru i Salwadoru. Dolar dzieli się na 100 centów.
Historia i pochodzenie
Nazwa „dolar” wywodzi się od „talara”, monety bitej przez czeskiego hrabiego Schlicka w XVI wieku. Wartość dolara była początkowo oparta na parytecie złota, a w 1971 roku USA zrezygnowały z wymienialności dolara na złoto, co zapoczątkowało erę waluty fiducjarnej.
Nominały
Dolar amerykański występuje w różnych formach, w tym:
- Banknoty obiegowe: 1, 2, 5, 10, 20, 50, 100 dolarów.
- Monety obiegowe: 1 cent, 5 centów, 10 centów, 25 centów (kwartał), 50 centów, 1 dolar (rzadko używana).
Produkcja i materiał
Amerykańskie banknoty są drukowane na papierze składającym się z około 75% bawełny i 25% lnu, z dodatkiem sekretnego składnika.
Spadek wartości dolara
Pomimo że wszystkie dolary wyemitowane od początku istnienia waluty pozostają legalnym środkiem płatniczym, ich wartość spada w dłuższej perspektywie. Przykładowo, w 1972 roku uncja złota kosztowała 42,74 dolara, a w 2012 już 1692,40 dolara, co pokazuje znaczący spadek siły nabywczej dolara. Czynniki wpływające na tę tendencję to zmniejszające się rezerwy walutowe w dolarach oraz zmiany w globalnych transakcjach na ropę naftową, które zaczynają odbywać się w innych walutach.
Monety historyczne
Historia produkcji monet w USA sięga 1792 roku. Wśród najstarszych nominałów można wymienić:
- Pół centa (1792–1857)
- Cent (1793)
- Nickel (5 centów, od 1866)
- Dolar (od 1794)
- Gold Eagle (10 dolarów, 1795–1933)
- Double Eagle (20 dolarów, 1850–1933)
Wszystkie te informacje odzwierciedlają znaczenie dolara amerykańskiego zarówno w historii, jak i w gospodarce współczesnej. Jego wpływ na rynki globalne oraz zmiany wartości są kluczowe dla analizy ekonomicznej.
