Dioksan
Dioksan to organiczny związek chemiczny z grupy cyklicznych eterów, który występuje w trzech izomerach o różnym ułożeniu atomów tlenu: 1,2-dioksan, 1,3-dioksan i 1,4-dioksan. W praktyce, termin „dioksan” zazwyczaj odnosi się do 1,4-dioksanu, który jest najczęściej stosowanym izomerem.
Właściwości fizykochemiczne
- Numer CAS: 123-91-1
- Gęstość: 1,034 g/cm³
- Stan skupienia: ciecz
- Temperatura topnienia: 9–12 °C
- Temperatura wrzenia: 100–102 °C
- Rozpuszczalność w wodzie: bez ograniczeń
- LogP: -0,27
- Napięcie powierzchniowe: 36,9 mN/m
- Temperatura zapłonu: 12 °C
- Temperatura samozapłonu: 375 °C
- Dawka śmiertelna (LD50): 4200 mg/kg (szczur, doustnie)
Pochodzenie i zastosowanie
1,4-Dioksan jest uzyskiwany z glikolu etylenowego lub tlenku etylenu. W przemyśle chemicznym stosuje się go głównie jako rozpuszczalnik ze względu na swoje właściwości fizykochemiczne.
Podobne związki
- Trioksan
- Tetrahydropiran
- Tetrahydrofuran
Dioksan, mimo swoich zastosowań, może wiązać się z pewnymi zagrożeniami, dlatego istotne jest zapoznanie się z odpowiednimi kartami charakterystyki oraz zasadami bezpiecznego użytkowania.