Daniel Johnson (Starszy)
Daniel Johnson (9 kwietnia 1915 – 26 września 1968) był kanadyjskim politykiem, który pełnił funkcję premiera prowincji Quebec z ramienia Unii Narodowej.
Wczesne życie i edukacja
Urodził się w irlandzko-frankofońskiej rodzinie. Mimo że wychowywał się w dwujęzycznym środowisku, całą edukację odbył w języku francuskim. Ukończył Séminaire de Ste-Hyacinthe oraz Université de Montréal, gdzie uzyskał tytuł magistra praw. W czasach studenckich angażował się w działalność organizacji katolickich i patriotycznych.
Kariera polityczna
- 1946: Po raz pierwszy wybrany do parlamentu prowincjonalnego z ramienia Unii Narodowej.
- 1954: Został asystentem parlamentarnym Maurice Duplessisa.
- 1958: Objął stanowisko ministra zasobów energetycznych.
- 1961: Po zmianach na stanowisku lidera partii, objął przywództwo Unii Narodowej.
W 1962 roku prowadził swoją partię do wyborów, gdzie debata telewizyjna ujawniła jego słabości w porównaniu do charyzmatycznego Jeana Lesage. Po przegranej, skupił się na reformowaniu partii, wprowadzając demokratyczne procedury wewnętrzne oraz angażując członków w tworzenie programu wyborczego.
Premier Quebecu
W 1966 roku, po zwycięskich wyborach, kontynuował politykę cichej rewolucji swojego poprzednika. Dzięki sprzyjającej koniunkturze ekonomicznej udało mu się zlikwidować problemy budżetowe. Podczas swojego urzędowania zwrócił uwagę na kwestie narodowe, wydając książkę Égalité ou Indépendance, w której postulował większą autonomię dla prowincji.
Chociaż nie używał terminu „separatyzm”, jego tekst sugerował moralne prawo Quebecu do dążenia do suwerenności, jeśli nie osiągnie odpowiedniej autonomii. Johnson zyskał wsparcie ze strony premiera Ontario, co przyczyniło się do rozpoczęcia prac nad nową konstytucją Kanady.
Śmierć i dziedzictwo
Daniel Johnson zmarł 26 września 1968 roku w trakcie sprawowania urzędu. Jego dwóch synów również zostało premierami prowincji Quebec: Pierre-Marc z ramienia Partii Quebecu i Daniel z Liberalnej Partii Quebecu.
