Herb Dąbrowa
Herb Dąbrowa to polski herb szlachecki, którego głównym motywem jest błękitne pole z podkową srebrną, na której umieszczono złoty krzyż kawalerski i dwa dodatkowe krzyże na końcach oraz ocelach podkowy. W klejnocie znajduje się czarne skrzydło orle przeszyte srebrną strzałą.
Historia
Pierwsza wzmianka o herbie Dąbrowa datowana jest na 1421 rok. W najstarszym źródle heraldycznym, „Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae” autorstwa Jana Długosza, herb został wymieniony jako jeden z 71 najstarszych polskich herbów szlacheckich. Zapis mówi o krzyżu umieszczonym w polu czerwonym. Najstarsza pieczęć z herbem Dąbrowa pochodzi z 1456 roku.
Herb ten wywodzi się z północnej części Księstwa Mazowieckiego i w XV wieku zaczął się rozprzestrzeniać na wschód, obejmując tereny od Litwy po Ukrainę.
Herbowni
Lista rodzin herbownych, chociaż częściowo zrekonstruowana, nie jest pełna z powodu zniszczenia wielu dokumentów w czasie II wojny światowej. Przynależność do rodu herbowego wymaga udokumentowania genealogicznego.
- Andrzej Ciechanowiecki – kawaler Orła Białego
- Dobiesław Damięcki – aktor i powstaniec śląski
- Tomasz Dąbrowa – rotmistrz husarski
- Stanisław Laskowski – wojewoda płocki I Rzeczypospolitej
- Andrzej Łoś – komandor ORP Jaskółka
- Ezechiel Łoś – żołnierz II RP i Armii Krajowej
- Stanisław Kiszka – hetman wielki litewski
- Jan Morawski – prawnik i minister sprawiedliwości
- Marian Dąbrowski – dziennikarz i przedsiębiorca
Podsumowanie
Herb Dąbrowa ma bogatą historię sięgającą XV wieku i jest związany z wieloma rodami szlacheckimi. Pomimo trudności w ustaleniu pełnej listy herbownych, jego znaczenie w polskiej heraldyce pozostaje niekwestionowane.
Bibliografia
- Dąbrowowie
- Odmiany herbu Dąbrowa