Cyrk – definicja i historia
Cyrk to obiekt, zazwyczaj namiot, z okrągłą areną, na której odbywają się występy artystów cyrkowych. Sztuka cyrkowa ma swoje korzenie w średniowieczu, kiedy wędrowni aktorzy (kuglarze) organizowali pokazy na ulicach, jarmarkach i festynach. W XIX wieku popularność zdobyły cyrki konne w Anglii i Francji, a pod koniec stulecia zaczęły rozwijać się cyrki w Niemczech.
Rozwój cyrku w Polsce
W Polsce pierwszy stały cyrk powstał w 1883 roku w Warszawie, a jego właścicielką była Wilhelmina Ciniselli. Po I wojnie światowej cyrki prowadziły różne rodziny, w tym Mroczkowscy i Staniewscy. Po II wojnie światowej powstała Dyrekcja Państwowa Cyrków oraz cyrki objazdowe. W 1967 roku założono Państwową Szkołę Cyrkową w Julinku.
Elementy cyrku
Klauni
Klauni są istotnym elementem współczesnego cyrku. Ich kolorowe kostiumy, duże buty i sztuczne nosy mają na celu rozśmieszanie widowni. Klauni muszą posiadać umiejętności teatralne, muzyczne oraz akrobatyczne, a wśród nich wyróżniają się postacie takie jak Arlekin czy Pierrot.
Akrobatyka
Popisy akrobatyczne, takie jak ewolucje na trapezach, wymagają lat treningu i dużych umiejętności. Trudne są również jazda na jednokołowym rowerze oraz pokazy rzucania nożami, które niosą ze sobą duże ryzyko.
Tresura zwierząt
W cyrkach często występują tresowane zwierzęta, co wzbudza kontrowersje. Pokazy z udziałem psów, fok, a także niebezpiecznych zwierząt, takich jak lwy czy tygrysy, przyciągają uwagę widzów, ale także krytykę ze strony organizacji zajmujących się prawami zwierząt.
Kontrowersje i zakazy
Metody tresury oraz warunki życia zwierząt w cyrkach są często krytykowane. Wiele krajów, w tym Austria, Belgia i Wielka Brytania, wprowadziło zakazy występów dzikich zwierząt w cyrkach. W Polsce w 2020 roku uchwalono nowelizację ustawy o ochronie zwierząt, która zakazuje wykorzystywania zwierząt w cyrkach, co stało się przedmiotem kontrowersji politycznych.
