Cumulonimbus – Chmury Kłębiaste Deszczowe
Cumulonimbus (Cb) to rodzaj gęstej chmury kłębiastej, która rozciąga się pionowo na wysokość od kilku do kilkunastu kilometrów. Charakteryzuje się gładką górną powierzchnią, która może mieć różne formy, takie jak:
- Cumulonimbus calvus (Cb cal) – o gładkiej górnej powierzchni.
- Cumulonimbus capillatus (Cb cap) – z wyraźnym kształtem kowadła.
Podstawa tych chmur zazwyczaj znajduje się na wysokości 2–3 km, a ich górny pułap w strefie międzyzwrotnikowej może przekraczać 20 km. Cumulonimbus jest chmurą mieszaną, składającą się z kropel wody w dolnej części i kryształków lodu w górnej.
Właściwości i Zjawiska Towarzyszące
Chmury Cumulonimbus są znane z gwałtownych zjawisk atmosferycznych, takich jak:
- Intensywne opady deszczu, śniegu lub gradu.
- Wyładowania elektryczne, związane z burzami.
Przed wystąpieniem opadów często można zaobserwować silny wiatr, zwany szkwałem, który pojawia się w przedniej części chmury. Cumulonimbus generuje także silne prądy wznoszące i zstępujące, osiągające prędkość do 25 m/s w przypadku dobrze rozwiniętych chmur.
Gatunki Cumulonimbus
- Cumulonimbus calvus
- Cumulonimbus capillatus
Szczególne Formy i Zjawiska
W obrębie chmur Cumulonimbus można zaobserwować różne formy i zjawiska, takie jak:
- praecipitatio – opad atmosferyczny
- virga – smuga opadu, która nie dociera do ziemi
- pannus – strzępy chmur u podstawy
- incus – kowadło burzowe
- mamma – drobne wybrzuszenia u podstawy chmury
- pileus – soczewkowata chmura nad kopułą chmury konwekcyjnej
- arcus – wał szkwałowy
- tuba – trąba powietrzna
Ze względu na ich turbulentny charakter, loty szybowcowe w chmurach Cumulonimbus są w Polsce zabronione, mimo że w przeszłości były wykorzystywane do zdobywania dużych wysokości.
Podsumowanie
Cumulonimbus to potężne chmury burzowe, które generują intensywne opady i zjawiska atmosferyczne. Ich rozbudowana struktura oraz silne prądy wznoszące czynią je niezwykle interesującymi, ale jednocześnie niebezpiecznymi dla lotników.
