Cmentarz Centralny w Szczecinie
Cmentarz Centralny w Szczecinie, założony w latach 1899-1900, jest największym cmentarzem w Polsce i jednym z największych na świecie, zajmującym powierzchnię 172,33 ha. Od momentu otwarcia, 6 grudnia 1901 roku, pochowano na nim ponad 300 tysięcy osób.
Historia
Powstanie cmentarza było odpowiedzią na przepełnienie małych przykościelnych nekropolii. Wybrano tereny rolnicze pomiędzy ulicą Mieszka I a linią kolejową. Cmentarz zyskał na znaczeniu po I wojnie światowej, a w 1925 roku dobudowano krematorium.
Kaplica
Główna kaplica, zbudowana w latach 1900-1902, jest centralnym punktem cmentarza. Odbudowano ją po II wojnie światowej, a pierwsza ceremonia pogrzebowa miała miejsce w 1994 roku.
Kwatera wojenna
Kwatera wojenna na cmentarzu pomieściła 3379 żołnierzy, w tym 367 Polaków. Chowano tu żołnierzy ekshumowanych z Pomorza Szczecińskiego oraz tych poległych w operacji berlińskiej.
- Pomnik „Bohaterom poległym na Piastowskim Szlaku”
- Obelisk upamiętniający uczestników wielkiej wojny ojczyźnianej
- Krzyż prawosławny z arkadą
Trakt historyczny
W 2010 roku utworzono trakt historyczny składający się z 21 stacji, które przedstawiają ważne miejsca i osoby związane z cmentarzem. Przejście traktu zajmuje około 1,5 do 2 godzin.
Przyroda i ścieżka botaniczna
Cmentarz ma charakter parkowy, z około 415 gatunkami drzew i krzewów. W 2010 roku wytyczono ścieżkę botaniczną z 32 tablicami opisującymi roślinność.
Stowarzyszenie na Rzecz Cmentarza Centralnego
Od 2003 roku działa Stowarzyszenie, które zajmuje się renowacją zabytków oraz ochroną przyrody na cmentarzu, propagując jednocześnie wiedzę o jego historii.
Hydrografia
Na terenie cmentarza płyną dwa potoki: Cicha i Jasna Woda.
Pochowani
Na cmentarzu spoczywa wiele znanych postaci, w tym zasłużeni działacze kultury i nauki, co czyni go miejscem pamięci i refleksji.
