Informacje ogólne
Czołg lekki Škoda 35(t), wyprodukowany przez zakłady Škoda w Pilznie oraz ČKD w Pradze, był użytkowany w latach 1936-1939. Na zamówienie Ministerstwa Obrony, wyprodukowano 434 egzemplarze, w tym 2 prototypy. Czołg miał załogę liczącą 4 osoby: dowódcę, ładowniczego, strzelca-radiotelegrafistę oraz kierowcę.
Dane techniczne
- Typ: Czołg lekki
- Trakcja: Gąsienicowa
- Silnik: Škoda T-11/0, 4-cylindrowy, benzynowy
- Pojemność silnika: 8260 cm³
- Moc: 120 KM (88,7 kW) przy 1800 obr./min
Produkcja i modernizacja
Pierwsze 160 czołgów zamówiono 30 października 1935, a do maja 1936 liczba zamówień wzrosła do 298. W wyniku problemów technicznych w 1938 roku wprowadzono program modyfikacji. Po mobilizacji we wrześniu 1938 zamówiono dodatkowe 105 czołgów, które jednak anulowano po kryzysie monachijskim. Część czołgów trafiła do Rumunii, a pozostałe zostały włączone do Wehrmachtu jako PzKpfw 35(t).
Użytkowanie przez Niemców
W niemieckiej służbie czołgi PzKpfw 35(t) zyskały oznaczenie, które zmieniano w 1940 roku. Niemcy zwiększyli załogę do 4 osób oraz wprowadzili modyfikacje mechaniczne, w tym wyposażenie w radiostacje.
Adaptacje i dalsze wykorzystanie
Czołgi PzKpfw 35(t) zostały przekształcone w wozy dowodzenia oraz ciągniki dla ciężkich dział artyleryjskich. Po wycofaniu z frontu, niektóre z nich adaptowano na niszczyciele czołgów, a także do konwersji w Rumunii i na Węgrzech na pojazdy samobieżne z działami przeciwpancernymi.
Podsumowanie
Škoda 35(t) to czołg lekki, który odegrał znaczącą rolę w armii czechosłowackiej i niemieckiej podczas II wojny światowej. W ciągu swojej służby przeszedł liczne modyfikacje i adaptacje, potwierdzając swoją wartość jako wszechstronny pojazd bojowy.
Bibliografia
- Charles K. Kliment, Vladimir Francev: Czechoslovak armored fighting vehicles 1918-1948, Schiffer Publishing, 2004.
- D. Jędrzejewski, Z. Lalak: Niemiecka broń pancerna 1939–1945, Wydawnictwo Lampart, 1994.
- M. Bryja: Panzerwaffe – niemieckie wojska szybkie 1939–45, Wydawnictwo Militaria, 1996.
