„`html
Chorzewo
Chorzewo, znane również jako Charzewo, to wieś sołecka w zachodniej Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, położona we wschodniej części gminy Kwilcz, nad północnym brzegiem jeziora Luboszek. W skład sołectwa wchodzi również wieś Karolewice, usytuowana przy drodze krajowej nr 24.
Historia
Miejscowość posiada średniowieczne korzenie i istnieje od co najmniej XV wieku. Po raz pierwszy została wymieniona w dokumentach w 1423 roku jako „Charzewo”. Odnotowywana była w różnorodnych dokumentach prawnych, własnościowych oraz podatkowych.
W kolejnych latach Chorzewo było miejscem wielu transakcji i zapisów, a jego historia związana jest z szlachtą i lokalnymi właścicielami:
- 1423 – Wymienienie Maćka, mieszczanina z Lwówka, w dokumencie procesowym.
- 1465 – Chorzewo staje się wsią szlachecką w powiecie poznańskim.
- 1499 – Wieś wpisana na listę miejscowości z zaległościami podatkowymi.
- 1508 – Odnotowanie poboru wojennego od 14 łanów.
- 1538 – Stanisław Ostroróg zapisuje Chorzewo w podziale dóbr.
- 1580 – Chorzewo liczy 4,5 łana, z jednym zagrodnikiem i 30 owcami.
Po rozbiorach Polski wieś znalazła się w zaborze pruskim i w okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) była częścią większej wsi w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz. W 1837 roku Chorzewo liczyło 166 mieszkańców w 18 domostwach. Miejscowość zachowała tradycyjną formę okolnicy, co czyni ją jedną z niewielu tego typu wsi w Polsce.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
„`
