Charchów Księży
Charchów Księży, znany wcześniej jako Karchów Kanoniczy, to wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Zadzim. W roku 2022 wieś znajduje się w strefie numeracyjnej 43, z kodem pocztowym 99-232 oraz tablicami rejestracyjnymi EPD.
Historia
Wieś była prywatną miejscowością duchowną, będącą własnością kapituły kolegiaty uniejowskiej. W końcu XVI wieku znajdowała się w powiecie szadkowskim, w województwie sieradzkim. W latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
W 1783 roku wieś miała 15 domów i 156 mieszkańców. Do folwarku przydzielono 317 mórg ziemi ornej, a osady włościan zajmowały 150 mórg. W XVIII wieku wieś przeszła w ręce różnych właścicieli, w tym rodziny Załuskich, Droszewskich i Gogólskich.
Pierwsze wzmianki
Najstarsze zapiski dotyczące Charchowa Księży pochodzą z 1136 roku. Wieś była niegdyś posiadłością arcybiskupa gnieźnieńskiego.