Canterbury

Canterbury to miasto w Anglii, w hrabstwie Kent, położone nad rzeką Stour. Jest siedzibą arcybiskupstwa Canterbury, kluczowego dla anglikańskiego Kościoła Anglii. Miasto ma powierzchnię 23,54 km² i liczy około 42 258 mieszkańców (dane z 2001 roku).

Historia

Wczesna historia

Pierwsze ślady osadnictwa w Canterbury datowane są na epokę brązu i neolitu. Miasto było ważnym punktem celtyckich Kantów. Rzymianie nazywali je Durovernum Cantiacorum, co oznacza „warownia Kantów przy olchowym gaju”. Po przybyciu Anglosasów, w obrębie murów utworzyła się mała osada, znana jako Cantwaraburh, czyli „warownia ludu Kentu”.

Obiekty sakralne

Canterbury jest domem dla trzech obiektów sakralnych, które znalazły się na liście światowego dziedzictwa UNESCO:

Katedra Kanterberyjska – zbudowana w stylu późnego gotyku, znajduje się na placu Henryka IV.
Kościół parafialny św. Marcina – najstarszy zachowany kościół w Anglii, założony przez św. Augustyna w 597 roku.
Ruiny opactwa – wczesnośredniowieczne opactwo zbudowane przez Augustyna, zniszczone w XVI wieku podczas reformacji.

Historia najnowsza

W czasach króla Henryka VIII, Canterbury stało się głównym biskupstwem Anglii, a arcybiskup Canterbury pełni rolę prymasa. Miasto ucierpiało podczas II wojny światowej z powodu nalotów niemieckich.