Dzisiaj jest 25 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Burzyk żółtodzioby

Chcę dodać własny artykuł

„`html

Burzyk żółtodzioby (Calonectris diomedea)

Burzyk żółtodzioby to duży ptak oceaniczny z rodziny burzykowatych (Procellariidae), który gniazduje w basenie Morza Śródziemnego. Poza sezonem lęgowym, jego populacja rozprasza się po Atlantyku. Gatunek ten nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka

Burzyk żółtodzioby był wcześniej uznawany za jeden gatunek z burzykiem dużym (C. borealis) i burzykiem zielonoprzylądkowym (C. edwardsii). Obecnie nie wyróżnia się podgatunków.

Morfologia

Wygląd: Ptaki te mają szarobrązowe wierzchołki ciała z jaśniejszymi krawędziami piór, a ich spód ciała jest biały. Ogon jest ciemny, a skrzydła białe z ciemnymi krawędziami. Dziób jest mocny i żółty z ciemniejszą końcówką. Cechą charakterystyczną jest jednolity kolor spodu ciała i głowy, co odróżnia je od innych burzyków.

Wymiary:

  • Długość ciała: 44–49 cm
  • Rozpiętość skrzydeł: 117–135 cm
  • Masa ciała: 544–1060 g

Zasięg występowania

Burzyk żółtodzioby gniazduje na wybrzeżach i wyspach Morza Śródziemnego, w krajach takich jak: Algieria, Chorwacja, Francja, Grecja, Włochy, Malta, Hiszpania, Tunezja i Turcja. Zimuje w tropikalnej części Atlantyku i sporadycznie pojawia się w Polsce.

Ekologia i zachowanie

Biotop: Preferuje otwarte morza i oceany, a w sezonie lęgowym przebywa na nagich wyspach przybrzeżnych, zajmując klify i jaskinie.

Gniazdo: Gniazduje kolonijnie, a lęgi zaczynają się w kwietniu. Gniazda znajdują się w norach lub szczelinach skalnych. Ptaki są monogamiczne i często wracają do tych samych gniazd przez wiele lat.

Jaja: Składa jedno jajo na nagiej ziemi lub kamieniach.

Wysiadywanie i młode: Jajo wysiadywane jest przez około 52–56 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta pojawiają się pokryte puchem, a rodzice opiekują się nimi przez około 100 dni.

Pożywienie: Głównie ryby, skorupiaki i głowonogi, a także odpady z kutrów rybackich.

Status i ochrona

Burzyk żółtodzioby jest klasyfikowany przez IUCN jako gatunek najmniejszej troski (LC). Szacuje się, że na świecie żyje 285–446 tysięcy dorosłych osobników, a ich liczebność wykazuje tendencję spadkową. W Polsce gatunek ten objęty jest ścisłą ochroną.

„`