„`html
Brunon Herrmann
Brunon Herrmann, urodzony 28 grudnia 1949 roku w Jastarni, to generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
Herrmann jest absolwentem Technikum Mechanicznego w Gdyni oraz Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu, gdzie kształcił się w latach 1968–1972. Po ukończeniu studiów rozpoczął służbę w 7 Dywizji Desantowej, gdzie kolejno dowodził plutonem i kompanią desantową. W 1978 roku objął stanowisko starszego pomocnika szefa sztabu 4 Pułku Desantowego w Lęborku.
W latach 1978–1981 studiował w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie. Po jej ukończeniu, wrócił do aktywnej służby, obejmując funkcję szefa sztabu 36 Pułku Zmechanizowanego w Trzebiatowie. Od 1984 do 1988 roku dowodził 41 i 5 Pułkiem Zmechanizowanym w Szczecinie. Następnie, od 1988 roku, był szefem sztabu 8 Dywizji Zmechanizowanej, a od 1991 roku pełnił funkcję komendanta 3 Bazy Materiałowo-Technicznej w Lublinie.
W 1993 roku został mianowany generałem brygady przez Prezydenta RP, Lecha Wałęsę. Po ukończeniu Podyplomowych Studiów Operacyjno-Strategicznych w Akademii Obrony Narodowej w 1994 roku, ponownie objął dowodzenie dywizją, a następnie 3 Brygadą Zmechanizowaną. W kolejnych latach zajmował różne stanowiska, w tym zastępcę szefa sztabu Krakowskiego Okręgu Wojskowego oraz zastępcę szefa sztabu Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego.
W marcu 2000 roku został szefem Zarządu Planowania Operacyjnego G-5 w Dowództwie Wojsk Lądowych, a w sierpniu 2002 roku objął funkcję szefa szkolenia Wojsk Lądowych, którą pełnił do października 2003 roku. 13 lutego 2004 roku, po zakończeniu służby, został oficjalnie pożegnany przez ministra obrony narodowej, Jerzego Szmajdzińskiego.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1998)
Bibliografia
- „Przegląd Wojsk Lądowych”, marzec 1999, s. 108.
- „Przegląd Wojsk Lądowych”, lipiec 2000, s. 120.
- Paulina Glińska, Wojciech Fałkowski, Rodzina najważniejsza. Rozmowa z generałem Brunonem Herrmannem, „Wojska Lądowe” Nr 6 (71), 16-31 marca 2003 r.
„`
