Boreasz w mitologii greckiej
Boreasz, znany również jako Boreas, to bóg i personifikacja wiatru północnego w mitologii greckiej. Jego imię oznacza „wiatr północny” w języku greckim i łacińskim. Utożsamiany jest z rzymskim bogiem Akwilonem.
Charakterystyka Boreasza
Boreasz uosabiał zimny i gwałtowny wiatr, który potrafił wyrządzać znaczne szkody. W starożytnej Grecji jego imię oznaczało jedną ze stron świata – północ. Uważany był za syna tytana Astrajosa i tytanidy Eos oraz brata Fosforosa, personifikacji planety Wenus, a także innych wiatrów. Boreasz miał również znaczący kult wśród żeglarzy i rolników, którzy składali mu ofiary, takie jak czarny baran i kogut.
Wygląd i kult
Boreasz był przedstawiany jako brodaty stary mężczyzna, czasami z dwiema twarzami. Czczony był w Attyce jako „szwagier” Ateńczyków, a jego kult zyskał szczególne znaczenie po dwóch bitwach z Persami w latach 492 i 480 p.n.e., kiedy to przypisywano mu zniszczenia floty najeźdźców.
Rodzina i dziedzictwo
- Boreasz był ojcem nieśmiertelnych koni Achillesa: Ksantosa i Baliosa.
- Porwał Orejtyję, księżniczkę ateńską, z którą miał dwóch synów: Kalaisa i Zetesa, którzy posiadali złote skrzydła.
- Córkami Boreasza były Chione, kochanka Posejdona, oraz Kleopatra.
Tradycyjnie uważano Trację za ojczyznę Boreasza. W przeciwieństwie do łagodnego Zefira, Boreasz był postacią gwałtowną i nieokiełznaną, co czyniło go istotnym elementem w mitologicznych opowieściach i wierzeniach starożytnych Greków.
