Bitwa pod Benewentem
Bitwa pod Benewentem miała miejsce w 275 roku p.n.e. w trakcie wojny Pyrrusa z Rzymem. Różne źródła przedstawiają odmienne wyniki tego starcia; według Rzymian była to ich wygrana, natomiast greckie źródła uznają ją za nierozstrzygniętą.
Dowództwo nad armią rzymską sprawowali konsulowie Maniusz Kuriusz Dentatus i Lucjusz Korneliusz Lentulus. Rzym wystawił około 40 000 żołnierzy w dwóch armiach konsularnych, podczas gdy armia Pyrrusa liczyła około 30 000, w tym 20 000 piechoty, 3 000 kawalerii oraz 18 słoni bojowych, wspieranych przez oddziały tarentyńskie oraz niewielkie kontyngenty sprzymierzeńców italskich.
Przebieg bitwy
Bitwa zakończyła się taktyczną porażką króla Pyrrusa. Rzymska przewaga, szczególnie po przybyciu Drugiej Armii Konsularnej, była znaczna. Po tym starciu Tarent znalazł się w trudnej sytuacji, a jego działania ograniczały się do osłony miast Wielkiej Grecji przed naporem Rzymian.
Rzymskie formacje legionowe, działające w szyku manipularnym, okazały się bardziej skuteczne niż grecka falanga, dominująca w armiach greckich od czasów Aleksandra Wielkiego. Mimo że nie wszyscy historycy zgadzają się co do pełnej porażki Pyrrusa, to Rzymianie po raz pierwszy napotkali nowoczesnego przeciwnika, który stosował różnorodne formacje bojowe, w tym kawalerię, falangę oraz słonie.
Znaczenie bitwy
Choć Rzymianie ogłosili tryumf, sytuacja była bardziej złożona. Zwycięstwo miało dla nich ogromne znaczenie, ponieważ uniemożliwiło Pyrrusowi dalszą walkę z legionami. Brak rezerw i funduszy, a także wysokie koszty utrzymania najemnych armii, ograniczały możliwości władcy Epiru. W rezultacie, Pyrrus nie stanął już do decydującej bitwy przeciwko Rzymianom.
Podsumowując, bitwa pod Benewentem miała kluczowe znaczenie dla Rzymu, umacniając jego pozycję w regionie i ukazując wyższość rzymskich formacji militarnych.
Przypisy
- Kategoria: Bitwy Rzymian z Tarentem i Pyrrusem
- Kategoria: Bitwy Epiru
- Kategoria: Bitwy w III wieku p.n.e.
