Bell X-1

Bell X-1

Bell X-1 to amerykański eksperymentalny samolot, który jako pierwszy przekroczył barierę dźwięku w sposób kontrolowany w locie poziomym. Był to pierwszy model z serii X, mającej na celu testowanie nowych technologii w lotnictwie, realizowanej w tajemnicy.

Osiągnięcia

14 października 1947 roku, pilot Charles „Chuck” Yeager wykonał lot na samolocie XS-1, nazwanym „Glamorous Glennis”, osiągając prędkość 1126 km/h (Mach 1,06) na wysokości 13 115 metrów. Samolot był wynoszony na odpowiednią wysokość przez bombowiec B-29 Superfortress i lądował w bazie lotniczej Muroc (obecnie Edwards) w Kalifornii.

Historia i rozwój

Prace nad samolotem X-1 rozpoczęto w 1946 roku, a jego konstrukcja została oparta na brytyjskim eksperymentalnym Miles M.52. X-1 był pierwszym samolotem zaprojektowanym wyłącznie do testów w locie, a jego budowę zlecono Bell Aircraft Corporation. Samolot miał aerodynamiczną bryłę przypominającą pocisk, z hermetyzowaną kabiną pilota oraz silnikiem rakietowym Reaction Motors XLR11-RM3.

Techniki badawcze opracowane podczas programu X-1 stały się fundamentem dla kolejnych projektów serii X oraz amerykańskiego programu kosmicznego, który rozpoczął się w latach 60. XX wieku.

Lista egzemplarzy samolotu X-1

• X-1 (wcześniej XS-1)
  • X-1-1 – „Glamorous Glennis”, 82 loty, pierwszy lot naddźwiękowy z prędkością Mach 1,06. Obecnie w National Air and Space Museum w Waszyngtonie.
  • X-1-2 – 74 loty, później przerobiony na X-1E.
  • X-1-3 – „Queenie”, 1 lot, zniszczony w eksplozji w 1951 roku.
• X-1A – 26 lotów, osiągnięta prędkość Mach 2,44, zniszczony w 1955 roku.
• X-1B – 27 lotów, z Neil Armstrongiem za sterami, obecnie w National Museum of the United States Air Force.
• X-1D – 2 loty, zniszczony w wyniku eksplozji w 1951 roku.
• X-1E – zmodyfikowany X-1-2, 27 lotów, obecnie w Dryden Flight Research Center.

Bell X-1 pozostaje kluczowym elementem historii lotnictwa, symbolizując przełomowe osiągnięcia w dziedzinie technologii naddźwiękowej.