„`html
Bajkał
Bajkał to tektoniczne jezioro położone w azjatyckiej części Rosji, w regionach Buriacji i obwodzie irkuckim. Jest to najstarsze i najgłębsze jezioro na świecie oraz drugie pod względem powierzchni w Azji.
Położenie
Jezioro znajduje się na wysokości 456 m n.p.m., ma długość 636 km i maksymalną szerokość 79 km. Wokół Bajkału występują pasma górskie, w tym Góry Bajkalskie oraz Góry Barguzińskie.
Głębokość i powierzchnia
Bajkał ma maksymalną głębokość 1642 m, a średnią 730 m. Powierzchnia jeziora wynosi 31 500 km², w tym 27 wysp, z największą – Olchon, o powierzchni 742 km². Jezioro zasilane jest przez 336 rzek, a wypływa z niego rzeka Angara.
Geologia
Bajkał powstał w wyniku odsuwania się płyty amurskiej od płyty euroazjatyckiej. Szacuje się, że wiek jeziora wynosi ponad 25 milionów lat, a na jego dnie gromadzą się osady o grubości przekraczającej 7 km.
Klimat i krajobraz
Jezioro charakteryzuje się różnorodnością klimatyczną. Grubość lodu na powierzchni waha się od 0,4 do 1,2 m. Wody jeziora są przezroczyste, a ich jakość zapewnia wysoka zawartość tlenu.
Flora i fauna
Bajkał jest domem dla około 2630 gatunków roślin i zwierząt, z czego 60% to gatunki endemiczne, takie jak foka bajkalska i omul. W rejonie jeziora znajdują się obszary chronione, w tym rezerwaty biosfery oraz parki narodowe.
Ochrona przyrody
W 1996 roku Bajkał został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Obszary chronione w regionie zajmują ponad 17 tysięcy km².
Gospodarka
Jezioro odgrywa istotną rolę w żegludze i rybołówstwie. Główne porty to Ust’-Barguzin i Siewierobajkalsk. W latach 80-tych XX wieku połowy ryb wynosiły 20 tys. cetnarów rocznie, z dominacją omula bajkalskiego. W regionie przechodzą ważne szlaki kolejowe, w tym Kolej Transsyberyjska.
W 2013 roku zamknięto Kombinat Celulozowo-Papierniczy, pozostawiając po sobie toksyczny szlam.
„`
