Antoni Tadeusz Barwiński
Antoni Tadeusz Barwiński (ur. 9 czerwca 1923 w Jaśle, zm. 5 stycznia 2005 w Tarnowie) był znanym polskim piłkarzem, który grał na pozycji prawego obrońcy. Jego kariera sportowa związana była głównie z klubem Tarnovia Tarnów, gdzie zyskał uznanie za swoje umiejętności. W 1947 roku, po serii udanych występów, został powołany do reprezentacji Polski przez trenera Wacława Kuchara.
Kariera w reprezentacji
Barwiński zadebiutował w reprezentacji 19 lipca 1947 roku w meczu przeciwko Rumunii. W tym samym roku pomógł Tarnovii zdobyć awans do I ligi, gdzie występował przez jeden sezon, rozgrywając 26 meczów i zdobywając 2 bramki. W reprezentacji Polski zagrał łącznie w 17 meczach w latach 1947-1950, uczestnicząc w spotkaniach z takimi drużynami jak Jugosławia, Bułgaria i Węgry. Jego ostatni mecz w kadrze odbył się 4 czerwca 1950 roku.
Inne kluby
- Tarnovia Tarnów
- Unia Tarnów
Podsumowanie
Antoni Barwiński to postać, która zapisała się w historii polskiego futbolu jako pierwszy piłkarz Tarnovii występujący w reprezentacji. Jego osiągnięcia zarówno w klubie, jak i w kadrze narodowej pozostają ważnym elementem tarnowskiego sportu.