Andrzej Oporowski
Andrzej Oporowski, herbu Sulima (zm. 1483), był podkanclerzym koronnym, sekretarzem królewskim i duchownym. Pełnił funkcje administracyjne w diecezji przemyskiej oraz biskupa przemyskiego i kujawsko-pomorskiego.
Rodzina
Andrzej Oporowski był synem Piotra Oporowskiego, wojewody łęczyckiego, i Piotruszy, córki starosty ruskiego. Miał braci: Jana Oporowskiego, wojewodę brzeskokujawskiego, oraz Mikołaja, kasztelana brzeskokujawskiego.
Życiorys
Oporowski rozpoczął studia na Uniwersytecie Krakowskim w 1455 roku, uzyskując bakalaureat w 1458 i magisterium w 1460. Kontynuował naukę w Bolonii, gdzie zdobył doktorat obojga praw w 1462. Jego kariera kościelna zaczęła się od kanonika krakowskiego w 1460, a następnie obejmował różne beneficja, w tym kanonikaty w Gnieźnie, Płocku i Włocławku.
W 1464 roku został sekretarzem królewskim, a w 1470 roku kapituła płocka wybrała go na biskupa. Jednak interwencja cesarza Fryderyka III sprawiła, że nie objął tej godności. Papież Sykstus IV w 1471 roku powołał go na biskupa warmińskiego, co doprowadziło do konfliktu z ówczesnym biskupem Mikołajem Tungenem, który nie opuścił swojego stanowiska. Oporowski został konsekrowany w Rzymie w 1472 roku, ale nie mógł objąć biskupstwa, które ostatecznie zajmował Tungen.
W 1479 roku Oporowski uzyskał podkanclerstwo po Stanisławie Kurozwęckim. Jako administrator diecezji przemyskiej został mianowany przez papieża w październiku 1476, a w październiku 1479 objął biskupstwo przemyskie. Po przejściu Zbigniewa Oleśnickiego na arcybiskupstwo gnieźnieńskie, Oporowski został biskupem włocławskim w 1481 roku, jednak nigdy nie zajął się tą diecezją.
W latach 1480-1483 był blisko króla Kazimierza Jagiellończyka, uczestnicząc w jego działaniach politycznych. Zmarł w Mereczu na Litwie po 25 kwietnia 1483. Został pochowany w katedrze włocławskiej, a w testamencie przekazał znaczne sumy na cele kościelne oraz dla rodziny i ubogich.
Przypisy
Bibliografia
- Kowalska-Pietrzak Anna, Prałaci i kanonicy kapituły łęczyckiej do schyłku XV wieku, Łódź 2004.
- Korytkowski Jan, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych, Gniezno 1883.
- Opracowanie Redakcji, Oporowski Andrzej, h. Sulima (zm. 1483), [w:] Polski słownik biograficzny, Wrocław 1979.
- Rutkowska Grażyna, Księgi Metryki Koronnej podkanclerzego Andrzeja Oporowskiego, „Studia Źródłoznawcze”, t. 44, 2006.
