Anastas Iwanowicz Mikojan
Anastas Iwanowicz Mikojan (ur. 1895 w Sanahin, zm. 21 października 1978 w Moskwie) był radzieckim politykiem i członkiem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. Pochodził z ormiańskiej rodziny, a jego działalność polityczna trwała ponad pięćdziesiąt lat.
Wykształcenie i wczesna kariera
Mikojan ukończył Ormiańskie Seminarium Duchowne w Tyflisie. Po rewolucji październikowej działał w Baku, unikając egzekucji. W 1923 roku został członkiem Komitetu Centralnego Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewików). Znalazł się w bliskim otoczeniu Józefa Stalina, co pozwoliło mu na zdobycie wysokich stanowisk w rządzie.
Ważne funkcje
- Minister handlu wewnętrznego i zagranicznego ZSRR (1930-1934)
- Ludowy Komisarz Przemysłu Spożywczego ZSRR (1934-1938)
- Wicepremier ZSRR (1937-1955)
- Przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej ZSRR (1964-1965)
Mikojan był jednym z nielicznych członków rządu, którzy przeżyli represje lat 30. Jako komisarz ludowy zajmował się m.in. zaopatrzeniem armii w czasie II wojny światowej. Był również jednym z sygnatariuszy rozkazu dotyczącego zbrodni katyńskiej.
Polityka po Stalinie
Po śmierci Stalina w 1953 roku, Mikojan wspierał Nikitę Chruszczowa w jego reformach, w tym w destalinizacji ZSRR. W 1956 roku odegrał kluczową rolę w stłumieniu powstania węgierskiego, a w 1962 roku uczestniczył w negocjacjach podczas kryzysu kubańskiego.
W 1965 roku przeszedł na emeryturę, jednak pozostał aktywnym członkiem partii aż do swojej śmierci.
Odznaczenia
- Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (1943)
- Order Lenina (sześciokrotnie)
- Order Rewolucji Październikowej (1970)
- Order Czerwonego Sztandaru (1928)
Podsumowanie
Anastas Mikojan był przykładem długowieczności politycznej w ZSRR, przetrwawszy różne epoki i zmiany w kierownictwie. Jego wpływ na politykę zagraniczną i wewnętrzną ZSRR pozostaje znaczący do dziś.
