Alki (Alcidae)
Alki, należące do rodziny Alcidae, to grupa ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes), obejmująca 24 żyjące gatunki oraz jeden wymarły. Ptaki te zamieszkują głównie chłodne, skaliste wybrzeża, a niektóre gatunki sięgają aż do Zatoki Kalifornijskiej. Kanadyjski ornitolog, Anthony Gaston, zauważył, że wiele z nich unika tropikalnych wód z powodu obecności rekinów.
Systematyka
- Aethiinae – nurniczki
- Alcinae – alki
Charakterystyka
Alki mają długość ciała od 15 do 40 cm, chociaż wymarła alka olbrzymia (Pinguinus impennis) mogła osiągać aż 75 cm. Posiadają krępy tułów, dużą głowę z mocno zbudowanym dziobem, krótkie skrzydła i nogi zakończone błoną pławną, a ich upierzenie jest czarno-białe.
Główne cechy alków to:
- Nogi z trzema palcami spiętymi błoną pławną, z tylnym palcem uwstecznionym.
- Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego, obecny dymorfizm wiekowy i sezonowy.
- Wyspecjalizowane w pływaniu i nurkowaniu, używają zarówno nóg, jak i skrzydeł do wiosłowania.
- Słabe zdolności lotne, chodzą niezgrabnie (alka olbrzymia była nielotem).
- Dobrze rozwinięty gruczoł kuprowy do namaszczania piór.
- Pierzenie dwa razy w roku, co skutkuje różnym upierzeniem zimowym i godowym.
- Gruczoł nosowy wydzielający sól, co jest przystosowaniem do życia w zasolonych wodach.
- Gniazdują na skałach, w norach lub zagłębieniach, tworząc liczne kolonie.
- W lęgu zazwyczaj 1–2 jaja.
- Pisklęta pokryte puchem, szybko uczą się skakać do morza, chociaż niektóre pozostają w norach aż do nauki latania.
- Żywią się głównie rybami i bezkręgowcami morskimi.
