Adolf Ioffe – Życiorys
Adolf Abramowicz Ioffe (1883-1927) był sowieckim politykiem i dyplomatą, urodzonym w Symferopolu. Pochodził z zamożnej rodziny żydowskiej lub karaimskiej. W młodości zaangażował się w działalność rewolucyjną, a w 1903 przystąpił do Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji, opowiadając się za frakcją mienszewików.
Po rewolucji 1905 roku Ioffe został zmuszony do emigracji. W Berlinie i Wiedniu współpracował z Lwem Trockim przy redakcji „Prawdy”. Po powrocie do Rosji w 1917 roku wziął udział w rewolucji październikowej, a następnie był deputowanym do Konstytuanty. W grudniu 1917 roku uczestniczył w rozmowach pokojowych z Niemcami, co doprowadziło do traktatu brzeskiego.
Kariera dyplomatyczna
Ioffe pełnił funkcję ambasadora ZSRR w Berlinie (1918), a następnie uczestniczył w negocjacjach pokojowych z Polską, Estonią i Łotwą. W latach 1922-1925 był ambasadorem w Chinach, a następnie w Austrii.
Ostatnie lata i śmierć
W 1926 roku Ioffe poświęcił się pracy naukowej. W konflikcie między Trockim a Stalinem opowiedział się po stronie Trockiego. Po jego usunięciu i w wyniku problemów zdrowotnych Ioffe popełnił samobójstwo w 1927 roku. Jego żona, Maria, została zesłana po jego śmierci.
Podsumowanie
- Urodziny: Symferopol, 1883
- Śmierć: Moskwa, 1927
- Funkcje: Ambasador ZSRR w Chinach i Austrii
- Partia: Rosyjska Komunistyczna Partia (bolszewików)
- Uczestnik rewolucji październikowej i negocjacji pokojowych
Bibliografia
Przypisy
Ioffe był ważną postacią w historii ZSRR, znaną z zaangażowania w politykę oraz dyplomację, a także związków z Lewicową Opozycją w partii komunistycznej.
