„`html
40/43.M Zrínyi II
40/43.M Zrínyi II (węg. 40/43.M Zrínyi rohamtarack) to węgierska samobieżna haubica szturmowa z czasów II wojny światowej. Została zaprojektowana przez firmę Manfred Weiss w Csepel, a jej produkcja trwała od 1943 do 1944 roku.
Specyfikacja techniczna
- Typ: Samobieżna haubica szturmowa
- Trakcja: Gąsienicowa
- Załoga: 4 osoby
- Silnik: Manfred Weiss V-8 H, 260 KM
- Pancerz: 13 – 75 mm
- Długość: 5,90 m
- Szerokość: 2,90 m
- Wysokość: 1,90 m
- Masa: 21 600 kg
- Prędkość maksymalna: 43 km/h
- Zasięg: 220 km
- Uzbrojenie: Haubica 105 mm, 1 karabin maszynowy
Historia
Po doświadczeniach z walkami na froncie wschodnim, armia węgierska dostrzegła potrzebę rozwoju samobieżnych dział. Prototyp 40/43.M Zrínyi II został ukończony w grudniu 1942 roku i przeszedł testy w 1943 roku. Po pozytywnych wynikach, rozpoczęto produkcję.
Produkcja
Produkcja 40/43.M Zrínyi II rozpoczęła się w sierpniu 1943 roku. Do lipca 1944 roku powstało 66 egzemplarzy, z czego część otrzymała dodatkowe opancerzenie. W zakładach Ganz powstało również kilka pojazdów tego typu.
Zastosowanie bojowe
Pierwsze oddziały artylerii samobieżnej zaczęto formować w 1943 roku, a pierwsze Zrínyi II dotarły do jednostek we wrześniu. Używane były w walkach na Ukrainie, a także w bitwach nad Balatonem i w Budapeszcie. Po wojnie niektóre egzemplarze trafiły do Czechosłowacji i ZSRR.
Muzea i zachowane egzemplarze
Jedno działo Zrínyi II znajduje się w muzeum broni pancernej w Kubince.
Podsumowanie
40/43.M Zrínyi II to znacząca węgierska haubica szturmowa, która odegrała rolę w działaniach wojennych II wojny światowej, z powodzeniem wspierając piechotę i jednostki pancerne.
„`
