114 Eskadra Myśliwska
114 Eskadra Myśliwska (114 em) była jednostką lotnictwa myśliwskiego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, sformowaną w 1933 roku na lotnisku Okęcie. Wchodziła w skład IV/1 dywizjonu myśliwskiego 1 pułku lotniczego i brała udział w kampanii wrześniowej, walcząc w składzie Brygady Pościgowej. Godłem eskadry była „Jaskółka” na jasnoniebieskim tle.
Formowanie i Szkolenie
Eskadra została sformowana na podstawie rozkazu z 7 lipca 1933 roku. Jej uzbrojenie stanowiły samoloty PWS-10. W skład eskadry weszli doświadczeni piloci oraz absolwenci szkół lotniczych. Intensywne szkolenie rozpoczęto w 1933 roku, a w 1934 eskadra przeszła do IV/1 dywizjonu myśliwskiego, ćwicząc na poligonie Trauguttowo.
Działania w 1939 roku
W maju 1939 roku eskadra przygotowywała się do działań obronnych, a mobilizacja miała miejsce w dniach 23-24 sierpnia. 30 sierpnia eskadra przeniosła się do lotniska Poniatów, gdzie przygotowano infrastrukturę do działania.
Walki w Kampanii Wrześniowej
1 września 1939 roku eskadra została postawiona w stan alarmu. Pierwsze starcie miało miejsce tego samego dnia, gdzie piloci zestrzelili kilka niemieckich samolotów. W kolejnych dniach eskadra brała udział w intensywnych walkach, w tym w osłonie ewakuacji samolotów PLL „LOT”. Mimo strat, eskadra odnosiła także sukcesy, zestrzeliwując niemieckie bombowce.
Obsada Personalna i Sprzęt
W chwili wybuchu wojny eskadra dysponowała 4 samolotami PZL P.11a oraz 6 P.11c. W jej historii miały miejsce również wypadki lotnicze, w tym tragiczne zdarzenia, które zakończyły się śmiercią pilotów.
Podsumowanie
114 Eskadra Myśliwska odegrała kluczową rolę w obronie powietrznej Polski podczas II wojny światowej, wykazując się odwagą i umiejętnościami w trudnych warunkach. Jej historia jest przykładem poświęcenia polskich pilotów w obliczu agresji.