Informacje ogólne
Pniewo to wieś położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Zatory. Została wymieniona po raz pierwszy około 1230 roku w dokumencie Konrada Mazowieckiego, który potwierdzał uposażenie biskupstwa płockiego.
Historia
Nazwa wsi pochodzi od licznych pni pozostałych po wykarczowaniu lasów. W 1387 roku Pniewo stało się częścią uposażenia parafii w Wyszkowie, a w 1402 roku erygowano lokalną parafię. W drugiej połowie XVI wieku wieś była prywatną miejscowością duchowną w powiecie kamienieckim województwa mazowieckiego.
W 1781 roku przy parafii powstała pierwsza szkoła. W 1827 roku Pniewo liczyło 42 domy i 264 mieszkańców. W 1916 roku utworzono tutaj Ochotniczą Straż Pożarną.
W okresie międzywojennym wieś znajdowała się w województwie warszawskim, w powiecie pułtuskim. Zgodnie z Powszechnym Spisem Ludności z 1921 roku, Pniewo zamieszkiwały 582 osoby, w tym 547 wyznania rzymskokatolickiego i 35 mojżeszowego. W miejscowości znajdowało się 82 budynki mieszkalne oraz 85 gospodarstw w 1938 roku.
Izba regionalna została założona przez lokalne twórczynie ludowe z Leman, Cieńszy i Pniewa. Władze gminy Zatory przekazały stowarzyszeniu budynek, a opiekunką Kuźni Kurpiowskiej jest prezeska stowarzyszenia Halina Witkowska.
Współczesność
Obecnie Pniewo jest drugą pod względem liczby mieszkańców miejscowością gminy Zatory.