„`html
Dąbrówka
Dąbrówka, znana również jako Dombrowken, to osada w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Budry, w sołectwie Zabrost Wielki. W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa suwalskiego. Osada ma także inne historyczne nazwy, takie jak Dąbrówka Litewska oraz Dąbrówka Nowa.
Historia
Osada została założona pod koniec XVI wieku jako wieś szlachecka. Do początku XIX wieku chłopi pracowali w miejscowym majątku ziemskim. W końcu XIX wieku majątek w Dąbrówce należał do dr. Voighta z Królewca i obejmował 1336 ha.
W 1607 roku w Dąbrówce powstała parafia luterańska, a pierwszym pastorem był Głębowski. Nabożeństwa odprawiano w językach niemieckim, litewskim i polskim. Ostatnie nabożeństwo w języku polskim miało miejsce w 1824 roku, a litewskie w 1844 roku. Nowy kościół został zbudowany w 1732 roku.
W latach 30. XX wieku, w ramach germanizacji, nazwa Dąbrówka została zmieniona przez administrację nazistowską na Eibenburg. Szkoła w Dąbrówce powstała równocześnie z parafią, a w 1935 roku była to szkoła dwuklasowa z 70 uczniami. Po II wojnie światowej szkoła wznowiła działalność w 1948 roku, a w roku szkolnym 1966/67 była czteroklasowa.
Zabytki
W Dąbrówce znajdują się dwa obiekty wpisane do wojewódzkiego rejestru zabytków:
- Kościół: Orientowana, murowana świątynia z 1732 roku, z czworoboczną, szeroką wieżą.
- Pałac: Późnoklasycystyczny, parterowy budynek z połowy XIX wieku, kryty wysokim dachem naczółkowym.
Inne obiekty to murowana chałupa z drewnianą wozownią.
Przypisy
Informacje o Dąbrówce można znaleźć w publikacjach dotyczących historii regionu.
Bibliografia
- Andrzej Wakar, Bohdan Wilamowski, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn, 1968.
- Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn, 2001.
„`
