Vujadin Boškov
Vujadin Boškov, urodzony 16 maja 1931 roku w Begeču, zmarł 27 kwietnia 2014 roku w Nowym Sadzie. Był jugosłowiańskim piłkarzem i trenerem, który przez wiele lat związany był z piłką nożną, zarówno jako zawodnik, jak i szkoleniowiec.
Kariera piłkarska
Boškov występował na pozycji pomocnika. Najdłużej grał w FK Vojvodina (1946–1960), a następnie miał krótkie epizody w UC Sampdoria (1961–1962) oraz Young Fellows (1962–1964), gdzie zakończył karierę w wieku 33 lat. W reprezentacji Jugosławii rozegrał 57 meczów, zdobywając wicemistrzostwo olimpijskie w 1952 roku oraz uczestnicząc w dwóch mundialach (1954 i 1958), w obu przypadkach osiągając ćwierćfinał.
Kariera trenerska
Boškov rozpoczął swoją karierę trenerską w Szwajcarii, a w ciągu ponad czterdziestu lat pracował w wielu klubach w Jugosławii, Holandii, Hiszpanii i Włoszech. Do jego najbardziej znanych osiągnięć należą:
- **Mistrzostwo Jugosławii** 1966 z Vojvodiną
- **Mistrzostwo Hiszpanii** 1980, Puchar Hiszpanii 1980 i 1982 oraz finał Pucharu Mistrzów 1981 z Realem Madryt
- **Mistrzostwo Włoch** 1991, Puchar Włoch 1988 i 1989, Puchar Zdobywców Pucharu 1990 oraz finał PEMK 1992 i PZP 1989 z Sampdorią
- Awans do **Euro 2000** i ćwierćfinał z reprezentacją Jugosławii
Boškov był również selekcjonerem reprezentacji Jugosławii, prowadząc ją w latach 1999–2000, podczas gdy w 2000 roku drużyna dotarła do ćwierćfinału Euro.
Podsumowanie
Vujadin Boškov pozostaje jedną z najważniejszych postaci w historii jugosłowiańskiego futbolu, zarówno jako piłkarz, jak i trener. Jego wkład w rozwój piłki nożnej w Jugosławii oraz sukcesy na arenie międzynarodowej świadczą o jego wielkim talencie i pasji do tego sportu.
