Stary Gromadzyn

Stary Gromadzyn

Stary Gromadzyn to wieś w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Kolno. Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 647, a mieszkańcy kościoła rzymskokatolickiego przynależą do parafii św. Anny w Kolnie.

Historia

W XVIII wieku, na przełomie lat 1783/1784, wieś była częścią parafii Kolno, dekanatu wąsoskiego diecezji płockiej. Właścicielami wsi były trzy rodziny szlacheckie: Bogumiłów, Gromadzkich i Filipkowskiego. W latach 1921–1939 Stary Gromadzyn znajdował się w województwie białostockim, powiecie kolneńskim, w gminie Czerwone.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku, w wsi mieszkało 227 osób, z których 219 było wyznania rzymskokatolickiego, a 8 ewangelickiego. Wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Miejscowość podlegała Sądowi Grodzkiemu w Kolnie oraz Okręgowemu w Łomży, a urząd pocztowy znajdował się w Kolnie. W okresie międzywojennym ziemię w Starym Gromadzynie posiadał Jan Ciepliński, dysponujący 55 morgami.

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku, wieś została okupowana przez Sowietów, a 2 listopada 1939 włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 roku włączono ją do nowo utworzonego obwodu białostockiego, a od czerwca 1941 roku znalazła się pod okupacją niemiecką, przynależąc do okręgu białostockiego III Rzeszy.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.