Polikondensacja
Polikondensacja to proces polimeryzacji, który zachodzi stopniowo z wydzieleniem niskocząsteczkowego produktu ubocznego, takiego jak woda czy metanol. Obecnie coraz częściej używa się terminu „polimeryzacja stopniowa”, mimo że „polikondensacja” wciąż jest powszechnie stosowana w przemyśle.
Tworzywa sztuczne wytwarzane przez polikondensację
W ramach polikondensacji powstaje kilka kluczowych typów polimerów, w tym:
- Poliamidy – charakteryzują się wysoką temperaturą mięknięcia, znane są z zastosowania w włóknach oraz tworzywach sztucznych.
- Poliestry – wykorzystywane w produkcji opakowań, materiałów budowlanych, lepiszczy i włókien.
- Żywice fenolowo-aldehydowe – otrzymywane z fenoli i aldehydów, mogą być materiałami termoutwardzalnymi lub termoplastycznymi w zależności od warunków reakcji i użytych katalizatorów.
- Żywice epoksydowe – powstają z kondensacji fenoli i epitlenków, znane z doskonałej przyczepności do metali i szkła oraz odporności chemicznej, używane w klejach.
- Żywice mocznikowo-formaldehydowe – powstają z mocznika i formaldehydu, mają termoplastyczne właściwości oraz mogą być zabarwiane.
- Żywice anilinowo-formaldehydowe – otrzymywane z aniliny i formaldehydu, dobrze izolują elektrycznie i są odporne na wilgoć.
- Żywice silikonowe i polisiloksany – zbudowane z cząsteczek zawierających krzem, węgiel, wodór i tlen, charakteryzują się doskonałymi właściwościami elektroizolacyjnymi oraz odpornością na wysokie temperatury.
