Wielka Pustynia Słona
Wielka Pustynia Słona to pustynny obszar w USA, zlokalizowany w północnej części Wielkiej Kotliny, na zachód od Wielkiego Jeziora Słonego, głównie w stanie Utah oraz częściowo w Nevadzie. Powierzchnia pustyni wynosi 10 360 km².
Charakterystyka
Pustynia ma długość około 240 km i szerokość około 80 km. Roczne opady deszczu w większości obszaru nie przekraczają 200 mm, co sprawia, że klimat jest podzwrotnikowy kontynentalny i niezwykle suchy. Roślinność jest niemal całkowicie nieobecna. Obszar ten stanowi zachodnią część dna plejstoceńskiego jeziora Bonneville i jest niemal idealnie płaski, z nielicznymi izolowanymi wzgórzami. Całość opada łagodnie ku wschodowi, w kierunku Wielkiego Jeziora Słonego, a powierzchnia pokryta jest twardymi osadami drobniutkiego mułu oraz białą warstwą soli kamiennej (chlorku sodu).
Historia eksploracji
Pustynia przez długi czas była postrzegana jako trudna do pokonania przeszkoda na drodze do Kalifornii. Zazwyczaj omijano ją od północy lub południa. Pierwszym, który przeszedł ją ze wschodu na zachód, był amerykański podróżnik i geodeta John Frémont w 1845 roku.
Wielka Pustynia Słona stanowi interesujący obiekt badań geograficznych i klimatycznych, a jej unikalne cechy przyciągają uwagę naukowców i turystów.
