Półwysep Labrador
Półwysep Labrador to duży obszar położony na północnym wschodzie Ameryki Północnej, otoczony:
- od zachodu – Zatoką Hudsona,
- od północy – Cieśniną Hudsona,
- od wschodu – Oceanem Atlantyckim,
- od południowego wschodu – Zatoką Świętego Wawrzyńca.
Cały półwysep znajduje się w granicach Kanady.
Regiony
Półwysep Labrador obejmuje następujące regiony:
- Labrador (część prowincji Nowa Fundlandia i Labrador),
- Saguenay-Lac-Saint-Jean,
- Côte-Nord,
- Nord-du-Québec (wszystkie w prowincji Quebec).
Historia
Obszar ten był zamieszkiwany przez rdzennych Amerykanów. Wiking Leif Eriksson odkrył go około roku 1000. W 1498 roku półwysep odwiedził włoski żeglarz Giovanni Caboto, działający na zlecenie korony angielskiej. W skład Labradoru wchodzi także mniejszy półwysep Ungawa, położony między Zatoką a Cieśniną Hudsona.
Demografia
Według spisu ludności z 2006 roku, półwysep Labrador zamieszkiwało około 150 000 osób.
