Edward Pasewicz
Edward Pasewicz (ur. 9 czerwca 1971 w Kostrzynie nad Odrą) to polski poeta, pisarz, dramaturg oraz kompozytor. Jego twórczość obejmuje zarówno literaturę piękną, jak i muzykę.
Życiorys
Pasewicz jest laureatem wielu nagród literackich, w tym:
- VII edycja Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina (2001)
- Medal Młodej Sztuki (2004)
- Nagroda Specjalna Ministra Kultury (2010)
- Stypendia Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011, 2015)
Był nominowany do czołowych nagród literackich, m.in.:
- Nagroda Literacka Gdynia (czterokrotnie)
- Wrocławska Nagroda Poetycka „Silesius” (trzykrotnie)
- Nagroda Poetycka im. Wisławy Szymborskiej (2016)
- Nagroda Literacka „Nike” (2021, 2022)
- Literacka Nagroda Europy Środkowej „Angelus” (2022)
Twórczość
Pasewicz jest autorem wielu książek, w tym:
- Dolna Wilda (2002, 2006, 2017)
- Nauki dla żebraków (2003)
- Wiersze dla Róży Filipowicz (2004)
- Henry Berryman. Pieśni (2006)
- Drobne! Drobne! (2008)
- Pałacyk Bertolta Brechta (2011)
- Sztuka bycia niepotrzebnym (2020)
- Pulverkopf (2021)
Kompozycje muzyczne
Pasewicz stworzył również szereg kompozycji muzycznych, w tym:
- „Naive Symphony” (1996)
- I kwartet smyczkowy (1998)
- „Muzyka na wiolonczelę solo” (2012)
- „Trio Klarnetowe” (2013)
Dramaty
W dziedzinie dramaturgii Pasewicz napisał m.in.:
- Lamentacje Londyńskie (2010)
- Piękny Chłopiec (2013)
- Dzikie Szczury (2014)
Podsumowanie
Edward Pasewicz jest uznawanym twórcą w polskiej literaturze i muzyce, z bogatym dorobkiem nagród i publikacji. Jego różnorodna twórczość obejmuje poezję, prozę, dramat oraz kompozycje muzyczne, co czyni go jednym z ważniejszych współczesnych artystów w Polsce.