Księstwo Saksonii-Coburg-Saalfeld
Księstwo Saksonii-Coburg-Saalfeld (niem. Herzogtum Sachsen-Coburg-Saalfeld) było księstwem Świętego Cesarstwa Rzymskiego, które powstało z połączenia ziem dynastii Wettynów. Od 1806 roku należało do Związku Reńskiego, a od 1815 roku do Związku Niemieckiego.
Historia
Jan Ernest IV, dziesiąty syn Ernesta I Pobożnego, objął władzę po śmierci ojca w 1675 roku. Początkowo rządził księstwem Saksonii-Gotha-Altenburg wspólnie z braćmi, jednak w 1680 roku ziemie zostały podzielone. Jan Ernest przejął Saksonię-Saalfeld oraz kilka miast, ale borykał się z problemami finansowymi.
Po bezpotomnej śmierci kilku książąt w 1699 i 1710 roku, Jan Ernest przejął ich ziemie, a Saksonia-Coburg i Saksonia-Saalfeld połączyły się w 1699 roku w unii personalnej. Ostateczne zjednoczenie miało miejsce w 1735 roku.
Podział ziem Wettynów w 1826 roku
Po śmierci Fryderyka IV z Saksonii-Gotha-Altenburg doszło do sporu o schedę. Arbitraż króla Saksonii doprowadził do traktatu w Hildburghausen 12 listopada 1826 roku, który ustalił nowy podział ziem:
- Książę Fryderyk z Saksonii-Hildburghausen został władcą Saksonii-Altenburg (bez Gotha).
- Saksonia-Meiningen przejęła Saksonię-Hildburghausen oraz część terytoriów od Saksonii-Coburg-Saalfeld.
- Saksonia-Coburg-Saalfeld zyskała Saksonię-Gotha, co doprowadziło do utworzenia księstwa Saksonia-Coburg-Gotha.
Książęta Saksonii-Coburg i Saksonii-Saalfeld (1735-1826)
- 1699–1729: Jan Ernest IV
- 1729–1745: Christian Ernest
- 1729–1764: Franciszek Jozjasz
- 1764–1800: Ernest Fryderyk
- 1800–1806: Franciszek Fryderyk
- 1806–1826: Ernest I
W 1826 roku księstwo przekształciło się w Saksonię-Coburg-Gotha.
Genealogia
Księstwo Saksonii-Coburg-Saalfeld miało istotne znaczenie w historii Turyngii i Bawarii jako część Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
