Raymond Queneau
Raymond Queneau (ur. 21 lutego 1903, zm. 25 października 1976) był francuskim poetą, powieściopisarzem i eseistą, uznawanym za jednego z prekursorów postmodernizmu. Współzałożył eksperymentalną grupę literacką OuLiPo i był autorem tekstów popularnych piosenek. Queneau należał do Akademii Goncourtów oraz pełnił rolę dyrektora Encyklopedii Plejady wydawnictwa Gallimard. Zasiadał w jury na 5. MFF w Cannes w 1952 roku.
Twórczość
Queneau był autorem wielu znaczących dzieł literackich, w tym powieści, poezji oraz esejów.
Powieści
- Le Chiendent (1933, wydanie polskie: Psia trawka, 2014)
- Gueule de pierre (1934)
- Les Derniers Jours (1936)
- Odile (1937)
- Les Enfants du Limon (1938)
- Un rude hiver (1939, wydanie polskie: Sroga zima, 2019)
- Les Temps mêlés (1941)
- Pierrot mon ami (1942)
- Loin de Rueil (1944)
- On est toujours trop bon avec les femmes (1947)
- Saint-Glinglin (1948)
- Journal intime (1950)
- Le Dimanche de la vie (1952)
- Zazie dans le métro (1959, wydanie polskie: Zazi w metrze, 2005)
- Les Fleurs bleues (1965)
- Le Vol d’Icare (1968)
- Hazard et Fissile (2008)
Poezja
- Chêne et chien (1937)
- Les Ziaux (1943)
- L’Instant fatal (1946)
- Petite cosmogonie portative (1950)
- Cent Mille Milliards de Poèmes (1961, wydanie polskie: Sto tysięcy miliardów wierszy, 2008)
- Le Chien à la mandoline (1965)
- Courir les rues (1967)
- Battre la campagne (1968)
- Fendre les flots (1969)
- Morale élémentaire (1975)
Eseje i artykuły
- Bâtons, chiffres et lettres (1950)
- Pour une Bibliothèque Idéale (1956)
- Entretiens avec Georges Charbonnier (1962)
- Bords (1963)
- Une Histoire modèle (1966)
- Le Voyage en Grèce (1973)
- Traité des vertus démocratiques (1993)
Inne
- Exercices de style (1947, wydanie polskie: Ćwiczenia stylistyczne, 2005)
- Contes et propos (1981)
- Journal 1939–1940 (1986)
- Journaux 1914–1965 (1996)
