Włośnica zielona
Włośnica zielona (łac. Setaria viridis) to jednoroczny gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Rośnie w południowej i środkowej Europie, północnej Afryce oraz w Azji, sięgając na południowym wschodzie po Nową Gwineę i Australię. Wprowadzona została do północnej Europy, obu Ameryk oraz Nowej Zelandii. W Polsce jest archeofitem, występującym powszechnie na niżu i w niższych partiach górskich.
Morfologia
Włośnica zielona tworzy gęste kępy, a jej źdźbła, dorastające do 10-100 cm, są cienkie i podnoszące się, z rozgałęzieniami u nasady. W górnej części są szorstkie, z zadziorkami skierowanymi ku górze. Roślina kwitnie od lipca do września.
Zastosowanie
Dawniej włośnica zielona oraz włośnica sina były uprawiane jako rośliny zbożowe, z których ziarniaków przygotowywano kaszę.
Kategoria
Włośnica zielona należy do rodziny wiechlinowatych i jest uznawana za inwazyjny gatunek roślin.