Wyspa Inaccessible
Inaccessible to wyspa w archipelagu Tristan da Cunha, położona w południowej części Oceanu Atlantyckiego, 40 km na południowy zachód od wyspy Tristan da Cunha. Jest drugą co do wielkości wyspą w archipelagu, o powierzchni 14 km². Odkryta w 1652 roku przez załogę okrętu ’t Nachtglas, jej nazwa odnosi się do trudności w dotarciu na ląd. Od 2004 roku, razem z wyspą Gough, znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Warunki naturalne
Inaccessible jest wulkaniczną wyspą o maksymalnej wysokości 561 m n.p.m. (Swales Fell) i kształcie deltoidu, o wymiarach około 4 na 5 km. Wybrzeże wyspy pokrywają niemal pionowe klify, osiągające wysokość od 155 do 490 m. Roślinność wyspy dzieli się na trzy główne strefy:
- Północno-wschodnia: zdominowana przez Phylica arborea; podszyt z paprotników.
- Południowo-zachodnia: nizinna, pokryta trawą Spartina arundinacea.
- Obszar środkowy: dominuje paproć drzewiasta Blechnum palmiforme.
Fauna
Na wyspie występują dwa endemiczne gatunki ptaków oraz co najmniej 39 gatunków bezkręgowców, w tym 10 endemicznych. W szczególności badania koncentrowały się na ślimakach z rodzajów Balea i Succinea. W latach 1850-1890 mieszkańcy Tristan da Cunha wprowadzili na wyspę świnie i kozy, a jedynym naturalnie rozmnażającym się ssakiem jest kotik subantarktyczny.
Awifauna
Od 2001 roku wyspa jest uznawana przez BirdLife International za ostoję ptaków IBA, z co najmniej 33 gatunkami, w tym 16 uznawanymi za kluczowe. Wśród nich znajduje się krytycznie zagrożony albatros atlantycki (Diomedea dabbenena). Trzy gatunki, takie jak pingwin długoczuby, albatros brunatny oraz albatros żółtodzioby, są zagrożone, a dwa endemity, chruścielak karłowaty i tristanik mały, są uznawane za narażone na wyginięcie. Gatunek bliski zagrożenia to atlantydek (Nesocichla eremita).
