Zbiornik Brokopondo
Zbiornik Brokopondo (hol. Brokopondostuwmeer) to sztuczny zbiornik wodny w Surinamie, zlokalizowany na rzece Gran Rio. Zajmuje powierzchnię 1560 km², co czyni go jednym z największych zbiorników wodnych na świecie. Jego nazwa pochodzi od pobliskiego miasta Brokopondo oraz dystryktu o tej samej nazwie. Dawniej nosił imię holenderskiego inżyniera hydrotechnika Willema Johana van Blommesteina.
Historia i budowa
Budowa zapory wodnej, która ma wysokość 54 m, rozpoczęła się w latach 1960-1964. Cały system tam wynosi 12 km, a zbiornik został w pełni wypełniony w 1971 roku. W wyniku zalania, około 5 tys. mieszkańców zostało przesiedlonych, a nowe osady, znane jako transmigratiedorpen, powstały wzdłuż rzeki, w tym Brownsweg, Klaaskreek i Nieuw Koffiekamp. W tym czasie przeprowadzono również „operację Gwamba”, mającą na celu ratowanie zwierząt z zalewanego obszaru.
Elektrownia wodna
W 1965 roku uruchomiono elektrownię wodną, która jest głównym źródłem energii elektrycznej w Surinamie, dostarczając prąd do stolicy, Paramaribo. Tania energia elektryczna z tej elektrowni jest wykorzystywana między innymi w hucie aluminium w Paranam, która należy do amerykańskiej firmy Alcoa poprzez jej spółkę-córkę SURALCO.
Wpływ na gospodarkę i środowisko
Powstanie zbiornika Brokopondo miało znaczący wpływ na rozwój regionu, umożliwiając:
- zagospodarowanie wnętrza kraju poprzez nawadnianie w porze suchej,
- rozwój rybołówstwa,
- rozwój turystyki.
Zbiornik Brokopondo stanowi kluczowy element infrastruktury Surinamu, wpływając na życie mieszkańców i gospodarkę kraju.
