Gerhard von Malberg
Gerhard von Malberg (ur. ok. 1200; zm. 26 listopada po 1244) był wielkim marszałkiem zakonu krzyżackiego w latach 1240–1241 oraz wielkim mistrzem od 1241 do 1244.
Życiorys
Gerhard prawdopodobnie pochodził z Dolnej Nadrenii. Był synem hrabiego Teodoryka von Aere i Agnes von Malberg. Początkowo nie planował życia zakonnego; ożenił się i miał dwóch synów, co przyczyniło się do konfliktów o dobra po ojcu. Po śmierci żony postanowił dołączyć do zakonu krzyżackiego, przyjmując śluby zakonne w 1217 roku w Akce. Do 1227 roku piastował stanowisko komtura Toronu, a w 1240 roku został wielkim marszałkiem zakonu w Akce.
W tym okresie krzyżacy zmagali się z anarchią w Ziemi Świętej, w wyniku konfliktu między templariuszami a joannitami. Gerhard opowiadał się za działaniami zakonu w regionie, co budziło jego autorytet wśród braci.
Rządy na stanowisku wielkiego mistrza
Po śmierci Konrada z Turyngii, Gerhard został wybrany na nowego wielkiego mistrza. Skupił się na poszerzaniu wschodnich posiadłości zakonu, szczególnie w Cylicji. Utrzymywał bliskie relacje z papieżem Innocentym IV, co zaowocowało papieskim nadaniem lenna Prus dla zakonu. Jednak wewnętrzne konflikty wśród krzyżaków doprowadziły do jego odwołania z urzędu 7 lipca 1244 roku.
Po rezygnacji Gerhard, z grupą zwolenników, sfałszował pieczęć wielkiego mistrza, zaciągając długi w imieniu zakonu, co wywołało nowy skandal. Papież udzielił mu dyspensy, jednak Gerhard nie podporządkował się i kontynuował swoje działania wbrew wcześniejszym obietnicom.
Śmierć
W 1245 roku papież zezwolił zakonu na pociągnięcie Gerharda do odpowiedzialności za jego czyny. Jednakże zmarł on niespodziewanie kilka miesięcy później, zanim zdążono go ukarać.
Bibliografia
- Forstreuter K., Gerhard von Malberg, w: Neue Deutsche Biographie 6 (1964), s. 269 i n.
- Pizuński P., Poczet wielkich mistrzów krzyżackich, Wydawnictwo „Marpress”, Gdańsk 1997.
