Wasilij Daniłowicz Sokołowski
Wasilij Daniłowicz Sokołowski (21 lipca 1897 – 10 maja 1968) był radzieckim marszałkiem, dowódcą Armii Czerwonej i uznawanym strategiem wojskowym. Urodził się w Koźlikach, w guberni grodzieńskiej, w rodzinie chłopskiej. Jego kariera wojskowa rozpoczęła się w 1918 roku, kiedy to wstąpił do Armii Czerwonej w czasie rosyjskiej wojny domowej.
Kariera wojskowa
Sokołowski wykazał się w licznych działaniach wojennych, zdobywając doświadczenie na różnych szczeblach dowodzenia. Uczestniczył w:
- Wojnie domowej w Rosji
- II wojnie światowej, w tym:
- Bitwie pod Moskwą
- Bitwie na łuku kurskim
- Operacji smoleńskiej
- Operacji berlińskiej
W 1946 roku został marszałkiem Związku Radzieckiego, a także pełnił funkcje dowódcy Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech oraz szefa Sztabu Generalnego Armii Radzieckiej. Jako I zastępca ministra obrony ZSRR, miał znaczący wpływ na radzieckie decyzje wojskowe po wojnie.
Awanse i odznaczenia
W trakcie swojej kariery Sokołowski osiągnął szereg awansów:
- Komdiw – 1935
- Komkor – 1939
- Generał porucznik – 1940
- Generał pułkownik – 1942
- Generał armii – 1943
- Marszałek Związku Radzieckiego – 1946
Otrzymał liczne odznaczenia, w tym:
- Medal Złota Gwiazda Bohater Związku Radzieckiego (1945)
- Order Lenina (osiem razy)
- Order Rewolucji Październikowej
- Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari (Polska)
- Order Krzyża Grunwaldu II klasy (Polska)
- Wielką liczbę innych odznaczeń międzynarodowych
Życie po służbie
Sokołowski był również autorem publikacji wojskowych, takich jak „Strategia wojenna” i „Rozgromienie wojsk niemiecko-faszystowskich pod Moskwą”. Zmarł 10 maja 1968 roku i został pochowany w Moskwie, pod murem kremlowskim.
