Gnaeus Domitius Ahenobarbus
Gnaeus Domitius Ahenobarbus, syn Lucjusza Domicjusza Ahenobarba i Porcji Catonis, był ważną postacią w czasach późnej Republiki Rzymskiej. Jego żoną była Emilia Lepida, z którą miał syna, Lucjusza Domicjusza Ahenobarbusa, konsula w 16 p.n.e.
Wojna domowa i działania wojskowe
Na początku wojny domowej, Gnaeus oraz jego ojciec zostali uwięzieni przez Cezara, lecz zostali zwolnieni. Wzięli udział w bitwie pod Farsalos w 48 p.n.e. po stronie Pompejusza, jednak nie walczyli w dalszych konfliktach. Powrócili do Rzymu w 46 p.n.e. po uzyskaniu przebaczenia od Cezara.
Gnaeus nie brał prawdopodobnie udziału w zamachu na Cezara, mimo że niektórzy uważali go za konspiratora. Po śmierci Cezara, walczył po stronie republikanów, tocząc bitwy w Macedonii.
Bitwa pod Filippi i późniejsze działania
- W 42 p.n.e. dowodził flotą republikańską na Morzu Jońskim, pokonując Domicjusza Kalwinusa.
- Po bitwie pod Filippi kontynuował walki, prowadząc działania z flotą 70 statków.
- W 40 p.n.e. przeszedł na stronę Antoniusza, zarządzając Bitynią.
- W 36 p.n.e. uczestniczył w nieudanej kampanii przeciw Partom.
Ostatnie lata i śmierć
W 32 p.n.e. został konsulem, jednak wkrótce doszło do konfliktu między Antoniuszem a Oktawianem. Gnaeus udał się do Efezu, gdzie namawiał Antoniusza do usunięcia Kleopatry z armii. Ostatecznie, rozczarowany postawą Antoniusza, przeszedł na stronę Oktawiana przed bitwą pod Akcjum, w której jednak nie wziął udziału z powodu swojej śmierci wkrótce po zmianie przynależności.
