Marta Zofia Rzewuska-Frankowska
Marta Zofia Rzewuska-Frankowska, znana również jako Izia, urodziła się 12 marca 1889 roku w Siedlcach, a zmarła 24 maja 1954 roku. Była doktorem filozofii, antropologiem oraz nauczycielką.
Życiorys
Ukończyła Wyższe Kursy Pedagogiczne dla Kobiet w Warszawie, po czym rozpoczęła pracę jako nauczycielka w Szkole Kolejowej w Żbikowie. Angażowała się w działalność polityczną, co doprowadziło do jej usunięcia ze szkolnictwa. W 1913 roku wyjechała do Zurychu, gdzie podjęła studia antropologiczne, które jednak przerwała z powodu problemów finansowych. Podczas I wojny światowej pracowała w Polskim Komitecie Samopomocy w Szwajcarii.
Po wojnie ukończyła studia antropologiczne na Uniwersytecie we Lwowie, uzyskując w 1924 roku stopień doktora filozofii za pracę Czaszki z lwowskiej katedry łacińskiej XVII i XVIII-wiecznej. Była jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Antropologicznego i przez wiele lat pracowała jako nauczycielka w Warszawie i Poznaniu. W latach 1933–1939 pełniła funkcję dyrektorki X LO im. Królowej Jadwigi, a po wojnie w latach 1947–1948 była dyrektorką liceum. Angażowała się również w popularyzację wiedzy przyrodniczej, publikując w czasopismach naukowych oraz prowadząc wykłady w Wszechnicy Radiowej.
Zmarła 24 maja 1954 roku i została pochowana na warszawskich Powązkach.
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (10 marca 1939)
Bibliografia
- Siedlce 1448–1995 pod red. Edwarda Kospath-Pawłowskiego i Teresy Włodarczyk, Siedlce 1996.
