Dziwna wojna
Dziwna wojna, znana również jako „wojna siedziba” lub „wojna dziwna”, to termin odnoszący się do okresu II wojny światowej, który trwał od września 1939 roku do maja 1940 roku. Charakteryzował się on brakiem znaczących działań bojowych na froncie zachodnim, pomimo formalnego stanu wojny między aliantami a Niemcami.
Okoliczności
Po inwazji Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku, Francja i Wielka Brytania wypowiedziały wojnę Niemcom. Oczekiwano, że wkrótce dojdzie do dużych operacji wojskowych. Jednak z uwagi na różne czynniki, w tym niepewność strategii i przygotowań, działania te nie miały miejsca.
Charakterystyka okresu
- Brak istotnych walk na froncie zachodnim.
- Mobilizacja armii aliantów, ale bez większych działań ofensywnych.
- Wzmocnienie linii obronnych, zwłaszcza przez Francuzów wzdłuż linii Maginota.
- Wzmożona propaganda i przygotowania do przyszłych działań wojennych.
Końcówka Dziwnej Wojny
Okres Dziwnej Wojny zakończył się w maju 1940 roku, gdy Niemcy rozpoczęły ofensywę na zachodzie, atakując Belgię, Holandię i Francję. Ta akcja zaskoczyła aliantów, którzy nie spodziewali się tak szybkiego i zorganizowanego ataku.
Podsumowanie
Dziwna wojna była czasem stagnacji i oczekiwania, który ostatecznie zakończył się gwałtownymi działaniami wojennymi. Pomimo formalnego stanu wojny, brak aktywnych działań militarnych na froncie zachodnim miał kluczowe znaczenie dla dalszego przebiegu II wojny światowej.
