Witka (Smědá)
Witka, znana w Czechach jako Smědá i w Niemczech jako Wittig, to rzeka o długości 51,9 km, z czego 5,9 km znajduje się w Polsce. Jej dorzecze ma powierzchnię 331 km², z czego 60 km² leży w granicach Polski. Witka jest prawym dopływem Nysy Łużyckiej.
Źródło i ujście
Rzeka wypływa z trzech potoków źródliskowych w Górach Izerskich: Bílá Smědá, Černá Smědá oraz Hnědá Smědá. Głównym potokiem źródłowym jest Bílá Smědá, która ma swoje źródło w torfowiskach między Smiedawską Górą a Izerą. Witka uchodzi do Nysy Łużyckiej w miejscowości Radomierzyce.
Historia i granice
Na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego w 1815 roku, Witka stała się granicą pomiędzy pruskim Śląskiem a saskimi Górnymi Łużycami. Choć formalnie granica istniała do 1918 roku, od 1871 miała znaczenie symboliczne, gdyż oba królestwa stały się częścią Cesarstwa Niemieckiego. Aktualnie rzeka stanowi granicę pomiędzy Polską a Czechami od wsi Ostróżno do ujścia potoku Boreczek.
Końcowy odcinek rzeki na terenie Czech jest objęty rezerwatem przyrody Meandry Smědé, który chroni naturalny krajobraz doliny rzeki oraz różnorodność roślinności.
Nazwa
Polska nazwa „Witka” została wprowadzona urzędowo w 1951 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę „Wittig”.
Dopływy
Witka ma wiele dopływów, w tym:
- Prawa strona:
- Šindelový potok
- Hájený potok
- Libverdský potok
- Pekelský potok
- Lomnice
- Řasnice
- Bulovský potok
- Kočičí potok/Koci Potok
- Leva strona:
- Bílý potok
- Černý potok
- Velký i Malý Štolpich
- Holubí potok
- Andělský potok
- Minkovický potok
- Višňovský potok
- Boreček/Boreczek
Ważniejsze miejscowości
Wzdłuż rzeki znajdują się miejscowości takie jak: Hejnice, Lužec, Raspenava, Frýdlant, Spytków, Niedów oraz Radomierzyce.
Przypisy
Kategoria: Dorzecze Nysy Łużyckiej, Rzeki w Czechach, Rzeki w Polsce.
