„`html
BRM-1
BRM-1 to radziecki bojowy wóz rozpoznawczy, wprowadzony do uzbrojenia na początku lat 70. XX wieku. W wersji BRM-1K stał się podstawowym wozem rozpoznawczym Armii Radzieckiej i później rosyjskiej. W Wojsku Polskim funkcjonuje pod oznaczeniem BWR-1D.
Historia
W latach 60. XX wieku armia radziecka korzystała z transporterów opancerzonych BTR-40 oraz lekkich czołgów PT-76, które nie miały specjalistycznego wyposażenia rozpoznawczego. W odpowiedzi na rozwój nowych technologii obserwacyjnych, postanowiono stworzyć nowy pojazd oparty na podwoziu BMP-1.
BRM-1 został wprowadzony do służby w latach 1972–1973, a jego produkcja trwała do końca lat 80. XX wieku, osiągając liczbę około 2000 egzemplarzy. W 1987 roku rozpoczęto dostawy do Polski, Czechosłowacji i NRD.
Opis
BRM-1 to pływający, gąsienicowy wóz bojowy, zdolny do prowadzenia rozpoznania. Załoga składa się z sześciu osób, w tym dowódcy, działonowego, kierowcy oraz dwóch zwiadowców.
Specyfikacja techniczna
- Silnik: UTD20, moc 300 KM
- Transmisja: mechaniczna
- Pancerz: stalowy, odporny na ostrzał pociskami do 25 mm
- Wymiary: długość 6760 mm, szerokość 2940 mm, wysokość 1920 mm
- Masa bojowa: 13,3 T
- Prędkość maksymalna: 50-55 km/h na drodze, 40-45 km/h w terenie
- Zasięg: 550-600 km na drodze, 380 km w terenie
Uzbrojenie
- Armata 73 mm 2A28 Grom
- Karabin maszynowy 7,62 mm PKT
- Wyrzutnia granatów dymnych 902W „Tucza”
BRM-1K różni się od BRM-1 większą wieżą, w której zamocowano stację radiolokacyjną PSNR-5K. Pojazd został zaprojektowany jako wóz dowódczy, a jego wyposażenie obejmuje zaawansowane systemy komunikacji i obserwacji.
Użytkownicy
BRM-1 był używany przez ZSRR, Ukrainę, Białoruś, Rosję, Polskę, Czechosłowację oraz NRD.
Modernizacja
W 2017 roku rozpoczęto modernizację polskich BWR-1D, a kolejne wozy poddano unowocześnieniu w 2021 roku. Modernizacje obejmują poprawę wyposażenia elektronicznego i komunikacyjnego pojazdu.
Bibliografia
- Juliusz S. Tym, Andrzej Kiński, Bojowe Wozy Rozpoznawcze BWR-1D/BRM-1K cz.I, Nowa Technika Wojskowa 1/01.
„`
