Korona królowych
Korona królowych, znana również jako korona Jadwigi kaliskiej, była insygnium koronacyjnym polskich królowych. Została wykonana w 1320 roku dla Jadwigi, żony Władysława I Łokietka, i była używana do XVII wieku. W 1795 roku została skradziona przez pruskich żołnierzy i do 1809 roku przechowywana w berlińskim skarbcu Hohenzollernów. Ostatecznie została zniszczona i przetopiona, a uzyskane złoto wykorzystano do bicia monet, a drogocenne kamienie sprzedano.
Opis korony
Korona składała się z ośmiu segmentów zwieńczonych liliami heraldycznymi, przedzielonych mniejszymi sterczynkami. Całość zamykały dwa kabłąki z kulą na skrzyżowaniu, na której znajdował się równoramienny krzyż. Lustracje Skarbca Koronnego z XVIII wieku wskazują, że korona była ozdobiona 40 rubinami, 40 szafirami i 63 perłami. W przeszłości, według szesnastowiecznego inwentarza, jej bogactwo w szlachetne kamienie było znacznie większe.
Wizerunek korony królowych można znaleźć na portrecie Jadwigi Andegaweńskiej stworzonym przez Marcellego Bacciarellego w XVIII wieku.
Królowe Polski koronowane koroną królowych
- 1320 – Jadwiga kaliska
- 1333 – Aldona Anna Giedyminówna
- 1341 – Adelajda Heska
- 1417 – Elżbieta Granowska
- 1424 – Zofia Holszańska
- 1454 – Elżbieta Rakuszanka
- 1512 – Barbara Zápolya
- 1518 – Bona Sforza
- 1543 – Elżbieta Habsburżanka
- 1550 – Barbara Radziwiłłówna
- 1553 – Katarzyna Habsburżanka
- 1592 – Anna Habsburżanka
- 1605 – Konstancja Habsburżanka
- 1637 – Cecylia Renata Habsburżanka
- 1647 – Ludwika Maria Gonzaga
- 1670 – Eleonora Habsburżanka
- 1676 – Maria Kazimiera d’Arquien
