Jan Ripper

Jan Ripper

Jan Ripper (13 lipca 1903 – 24 maja 1987) był polskim kierowcą rajdowym, synem Wilhelma Rippera, pioniera polskiego automobilizmu.

Kariera sportowa

Ripper rozpoczął swoją przygodę z wyścigami w 1921 roku, biorąc udział w wyścigu motocyklowym Kraków-Zakopane. W latach 1927–1931 brał udział w Wyścigach Tatrzańskich. W 1928 roku, razem z Michałem Harkawym, reprezentował Polskę w Rajdzie Monte Carlo, będąc pierwszymi Polakami w tym prestiżowym wydarzeniu.

Dwukrotnie zdobył zwycięstwo w Rajdzie Polskim (1929 i 1938) oraz odnosił sukcesy w międzynarodowych zawodach, takich jak wyścigi w Budapeszcie, rajd Ecce Homo w Czecho-Słowacji i Semmering w Austrii. Jeździł samochodem Bugatti type 37C z silnikiem 1,5 l. Był również członkiem honorowym Automobilklubu Polski oraz jednym z pierwszych członków Elity Polskich Jeźdźców Automobilowych.

Życie po wojnie

Po II wojnie światowej Ripper osiedlił się w Zakopanem, gdzie prowadził warsztat samochodowy. Pomimo braku odpowiednich samochodów, kontynuował udział w rajdach, często w towarzystwie żony, Stanisławy Marii Ripper. W latach pięćdziesiątych budował wyścigowe samochody SAM z podzespołów aut z demobilu. Ripper brał udział w zawodach niemal do końca życia, zdobywając ostatnie zwycięstwo w wieku 76 lat.

Jan Ripper zmarł 24 maja 1987 roku i został pochowany na cmentarzu przy ulicy Nowotarskiej w Zakopanem.

Podsumowanie

• Urodziny: 13 lipca 1903 w Krakowie
• Śmierć: 24 maja 1987 w Zakopanem
• Najważniejsze osiągnięcia:
  • Dwa zwycięstwa w Rajdzie Polskim (1929, 1938)
  • Udział w Rajdzie Monte Carlo (1928)
  • Sukcesy w międzynarodowych wyścigach
• Pochówek: Cmentarz przy ulicy Nowotarskiej w Zakopanem