Ustawa o Pożyczce i Dzierżawie
Ustawa o Pożyczce i Dzierżawie, znana również jako Lend-Lease Act, została przyjęta przez Kongres Stanów Zjednoczonych w marcu 1941 roku. Jej głównym celem było wsparcie sojuszników USA w czasie II wojny światowej przez dostarczanie im sprzętu wojskowego, żywności oraz innych zasobów niezbędnych do prowadzenia działań wojennych.
Główne założenia ustawy
- Umożliwienie prezydentowi USA dostarczania materiałów wojskowych i innych zasobów sojusznikom bez konieczności płacenia z góry.
- Wsparcie krajów, które były zagrożone przez agresję państw Osi, w tym Wielką Brytanię, ZSRR oraz Chiny.
- Umożliwienie przekazywania sprzętu w formie pożyczek lub dzierżawy, co miało na celu zminimalizowanie kosztów dla USA.
Wpływ ustawy na II wojnę światową
Ustawa o Pożyczce i Dzierżawie miała kluczowe znaczenie dla wysiłków wojennych Aliantów. Dzięki niej państwa takie jak Wielka Brytania mogły otrzymać niezbędne wsparcie w trudnym okresie walki z Niemcami. ZSRR również korzystało z dostaw amerykańskich, co znacząco wpłynęło na ich możliwości obronne.
Podsumowanie
Ustawa o Pożyczce i Dzierżawie była istotnym narzędziem w amerykańskiej polityce zagranicznej podczas II wojny światowej. Umożliwiła ona wsparcie sojuszników w ich walce z państwami Osi, co przyczyniło się do ostatecznego zwycięstwa Aliantów.
