Edykt wieluński – antyhusycki dokument wydany w 1424 roku przez króla Władysława II Jagiełłę w Wieluniu.
Historia
Edykt został wprowadzony pod wpływem Kościoła katolickiego, szczególnie biskupa Zbigniewa Oleśnickiego, mimo przychylnego stanowiska króla i polskiego społeczeństwa wobec husytyzmu.
Na podstawie edyktu:
- Służba w wojsku husyckim w Czechach była traktowana jako zdrada stanu.
- Majątek Polaków w Czechach, którzy nie wrócili do kraju w wyznaczonym terminie, mógł być skonfiskowany.
- Osoby powracające z Czech musiały złożyć wyznanie wiary przed biskupem lub sądem inkwizycyjnym.
- Zakazano handlu towarami, w tym ołowiem i żywnością, z Czech.
- Wyznawanie husytyzmu było karane jak obraza majestatu.
Pomimo nałożonych restrykcji, idea husycka miała swoich zwolenników, jak Spytko z Melsztyna i Abraham Głowacz.
Przypisy
Bibliografia
*
Kategoria:Akty wydane przez Władysława II Jagiełłę
Kategoria:Średniowieczne utwory dotyczące Polski
Kategoria:Źródła prawa polskiego okresu przedrozbiorowego
Kategoria:Historia Polski 1386–1454
Kategoria:Historia Wielunia
Kategoria:Husytyzm w Polsce
Kategoria:Wydarzenia 1424
