Prędkość kosmiczna
Prędkość kosmiczna to minimalna prędkość, jaką należy nadać obiektowi, aby pokonał grawitację ciała niebieskiego. Obliczenia przeprowadza się przy założeniu braku innych ciał niebieskich oraz pominięciu sił oporu.
Pierwsza prędkość kosmiczna
Pierwsza prędkość kosmiczna to prędkość potrzebna do osiągnięcia zamkniętej orbity wokół ciała niebieskiego. Dla sferycznego ciała niebieskiego orbita będzie okręgiem.
Wzór na pierwszą prędkość kosmiczną
Prędkość ta można obliczyć, porównując siłę grawitacyjną do siły dośrodkowej:
Gdzie:
- – stała grawitacji
- – masa ciała niebieskiego
- – promień planety
Przykłady wartości pierwszej prędkości kosmicznej
- Ziemia:
- Księżyc:
- Słońce:
Druga prędkość kosmiczna
Druga prędkość kosmiczna to prędkość potrzebna do opuszczenia ciała niebieskiego na zawsze, co oznacza, że tor ruchu staje się krzywą otwartą:
Dla Ziemi wynosi ona .
Trzecia prędkość kosmiczna
Trzecia prędkość kosmiczna to prędkość potrzebna do opuszczenia Układu Słonecznego. Wartość ta wynosi około , ale z uwagi na ruch Ziemi, potrzebna prędkość wynosi:
Czwarta prędkość kosmiczna
Czwarta prędkość kosmiczna to prędkość potrzebna do opuszczenia Drogi Mlecznej. Wynosi ona około , a względem Układu Słonecznego:
Podsumowanie
Prędkości kosmiczne są istotne dla zrozumienia ruchu obiektów w przestrzeni oraz dla planowania misji kosmicznych.